Το «Χωριό των Παιχνιδιών» στη Γερμανία υπόσχεται μαγικά Χριστούγεννα

Δεν χρειάζεται να είσαι παιδί για να απολαύσεις το Seiffen, το μαγικό «σπίτι των Χριστουγέννων» όπου φτιάχνουν παραδοσιακά ξύλινα παιχνίδια εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Το Ζάιφεν με το παρατσούκλι Spielzeugdorf (Το Χωριό των Παιχνιδιών), είναι κυριολεκτικά μια χριστουγεννιάτικη χώρα των θαυμάτων. Κάθε δρόμος ζει με λαμπερά φώτα νεράιδων και απαλό φως κεριών.

Από τη Μαρία Καλοπούλου

Υπάρχουν χιλιάδες μικροσκοπικά ξύλινα παιχνίδια, σετ τρένων και παιχνίδια-ζωάκια που εκτίθενται σε βιτρίνες, ξύλινες πυραμίδες ψηλότερες από τα κουφώματα και πολύχρωμοι χαρακτήρες καρυοθραύστη.

Ξεχάστε τα ξωτικά στον Βόρειο Πόλο, αυτό είναι το πραγματικό εργαστήριο του Άγιου Βασίλη. Για εκατοντάδες χρόνια, εδώ στο χωριό Ζάιφεν ξυλουργοί και γλύπτες έχουν δημιουργήσει κλασικά ξύλινα χριστουγεννιάτικα παιχνίδια και τα πουλάνε σε όλο τον κόσμο.

Κοντά στα σύνορα με την Τσεχική Δημοκρατία, το Seiffen μπορεί να είναι γνωστό στον γερμανόφωνο κόσμο ως το «σπίτι των Χριστουγέννων», αλλά μέχρι στιγμής μάλλον δεν το γνωρίζουν πολλοί.

Κρυμμένο στα Όρη Ore, περίπου μιάμιση ώρα νότια της Δρέσδης, δεν είναι το πιο εύκολο μέρος για να φτάσετε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς – ο πλησιέστερος σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται στο Olbernhau, σχεδόν 11 χλμ. μακριά.

Υπάρχουν διαθέσιμα λεωφορεία, αλλά καλύτερα να νοικιάσετε αυτοκίνητο, γιατί ακόμη και έχει χιόνι, οι δρόμοι καθαρίζονται γρήγορα, αλλά θα απολαύσετε το χιονισμένο τοπίο και τα έλατα.

Τα γύρω δάση που διασχίζετε με το αυτοκίνητο είναι το κλειδί για την επιβίωση του Seiffen. Τα Όρη Erzgebirge στα γερμανικά – χαρακτηρίστηκαν ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco το 2019 λόγω της πλούσιας ιστορίας τους στην εξόρυξη. Για 800 χρόνια, η περιοχή διαμορφώθηκε από την εντατική εξόρυξη αργύρου και κασσιτέρου (και αργότερα ουρανίου).

Μία ιστορία εξόρυξης

Το Seiffen χτίστηκε τον 14ο αιώνα ακριβώς κάτω από την κορυφογραμμή του βουνού και περιβάλλεται από δάση ερυθρελάτης, πεύκου και οξιάς. Η εξόρυξη και η δασοκομία πάνε χέρι-χέρι. Η ξυλεία ήταν απαραίτητη για την κατασκευή στηρίξεων ορυχείων που στήριζαν τις στοές και για την κατασκευή εργαλείων.

Έτσι, όταν η προσφορά κασσίτερου σταμάτησε και οι ανθρακωρύχοι αναγκάστηκαν να βρουν έναν εναλλακτικό τρόπο για να βιοποριστούν, εκμεταλλεύτηκαν την ξυλεία, τροποποίησαν τα μηχανήματά τους και πρώτα κατασκεύασαν ξύλινα μπολ και κουτάλια, πριν στραφούν σε αυτό που θα τους έκανε διάσημους – τα παιχνίδια.

Ένας τεχνίτης πήρε τα παιχνίδια του σε μια κοντινή χριστουγεννιάτικη αγορά και επέστρεψε με τσέπες γεμάτες κέρματα, και τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία. Οικογένειες σε κάθε γωνιά του χωριού άρχισαν να φτιάχνουν μικρά ζώα και ειδώλια στα σπίτια τους, με όλους να συνεισφέρουν για να βοηθήσουν στη σκάλισμα και το βάψιμο τους.

Μία χριστουγεννιάτικη μαγεία

Είναι δύσκολο να αποφασίσεις από πού να ξεκινήσεις σε ένα μέρος γεμάτο λαμπερά φώτα και ζεστά, φιλόξενα καταστήματα, αλλά μια επίσκεψη στο μουσείο παιχνιδιών (Erzgebirgisches Spielzeugmuseum, 9€) έχει νόημα.

Άνοιξε τις πόρτες του από το 1936, και αφηγείται την ιστορία των παραδόσεων κατασκευής παιχνιδιών του Seiffen. Το σύντομο βίντεο συνιστάται, καθώς είναι οι μόνες πληροφορίες που παρέχονται στα αγγλικά.

Τα 5.000 εκθέματα – που κυμαίνονται από καρυοθραύστες μέχρι σετ τρένων, από τις κιβωτούς του Νώε μέχρι μικροσκοπικά σκαλιστά βιβλία σπίρτων (συμπεριλαμβανομένης της «μικρότερης κουζίνας στον κόσμο») – θα σας κρατήσουν έκπληκτους για ώρες, αν σας αρέσουν αυτά τα πράγματα.

Υπάρχουν ακόμη και παραδοσιακά ξύλινα παιχνίδια με τα οποία μπορούν να παίξουν μικρά (ή μεγάλα) παιδιά. Μέχρι σήμερα, το Seiffen συνεχίζει την παράδοση κατασκευής παιχνιδιών και μάλιστα φιλοξένησε το Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Κατασκευαστών Παιχνιδιών νωρίτερα φέτος.

Για να βιώσετε την κατασκευή παιχνιδιών εν δράσει, κατευθυνθείτε στο εργαστήριο Seiffener Volkskunst. Στο κατάστημα, τα μικροσκοπικά ειδώλια και οι κινούμενοι τροχοί κεριών κλέβουν την προσοχή, και στη συνέχεια περνάτε από την γκαλερί με τους ξυλουργούς και τους ζωγράφους παιχνιδιών. Ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζονται το ξύλο εδώ είναι κάτι ξεχωριστό.

Το 1800, οι τεχνίτες δημιούργησαν μια μέθοδο που ονομάζεται τόρνευση με κρίκους, κατά την οποία ένας ειδικά σχεδιασμένος τόρνος μετατρέπει ένα κομμάτι ξύλου σε ένα παχύ δακτυλιοειδές σχήμα με εγκοπές και αυλακώσεις.

Όταν το κόβουν, αποκαλύπτεται το σχήμα του ζώου ή του παιχνιδιού. Αυτό επέτρεψε τη μαζική παραγωγή ειδωλίων, συμβάλλοντας στην οικονομική επιτυχία του Seiffen καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Σήμερα, μόνο λίγοι άνθρωποι στον κόσμο εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνική.

Τα όμορφα κατασκευασμένα αντικείμενα απεικονίζουν την ιστορία του χωριού, μερικές φορές με την τοπική εκκλησία από πάνω και φιγούρες μεταλλωρύχων να εργάζονται από κάτω. Η κληρονομιά είναι σημαντική στο Seiffen και όταν ξεκινά η περίοδος των Χριστουγέννων κάθε χρόνο, υπάρχει μια παρέλαση μεταλλωρύχων, με κοστούμια που θα φοριόντουσαν πριν από 400 χρόνια.

Περπατήστε στους δρόμους του χωριού και θα καταλάβετε ότι κάθε κατάστημα έχει το δικό του στυλ και προσωπικότητα. Μερικοί κατασκευαστές παιχνιδιών επικεντρώνονται στους καρυοθραύστες, κάποιοι σε αγγέλους, κάποιοι σε Räuchermänner, φιγούρες που καίνε θυμίαμα.

Τα πιο σύγχρονα καταστήματα τεχνιτών, όπως το Wendt & Kühn, είναι συναρπαστικά, με κομψά διακοσμημένους εσωτερικούς χώρους, αν και οι τιμές είναι πιο υψηλές. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσατε να ξοδέψετε εκατοντάδες ευρώ ακόμη και στα πιο απλά μέρη, με ορισμένες πυραμίδες να κοστίζουν πάνω από 2.000 ευρώ.

Πηγαίνετε φυσικά, μέχρι την εκκλησία, ένα ασυνήθιστο οκταγωνικό σχήμα, το οποίο απεικονίζεται σε τόσες πολλές διακοσμήσεις που πωλούν εδώ, ενώ και οι νότες από το όργανο θα παίζει κάθε λίγο.

Καθώς αυτή την εποχή ο ήλιος δύει νωρίς, μην παραλείψετε να δοκιμάσετε ένα σφηνάκι heisse holunderbeere, ζεστή σαμπούκα που σερβίρεται με βότκα και μια κουταλιά σαντιγί από πάνω, για να ζεσταθείτε, ενώ και το glühwein (ζεστό κόκκινο κρασί) έχει την τιμητική του.

Με ένα θερμαντικό ποτό ανά χείρας, συνεχίστε μέχρι τον λόφο και στο ιστορικό μονοπάτι των μεταλλωρύχων. Το χιόνι είναι απάτητο εδώ πάνω και τρίζει κάτω από τα πόδια σας καθώς πηγαίνετε προς το Binge, κάποτε το υπαίθριο ορυχείο για την εξόρυξη κασσίτερου, τώρα αμφιθέατρο για την κοινότητα. Τα ξύλινα παγκάκια που είναι τοποθετημένα σε ημικύκλιο είναι λευκά, και ο μόνος ήχος που ακούτε μπορεί να είναι το στάξιμο του χιονιού που λιώνει.

Απολαύστε στη συνέχεια ένα rostbratwurst (ψητό λουκάνικο) από έναν πλανόδιο πωλητή και ένα ακόμα ζεστό κρασί. Τα καταστήματα κλείνουν και τα μονοπάτια παγώνουν, οπότε μάλλον είναι η ώρα… για το ξενοδοχείο σας.