Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
+4 Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Οι γαλάζιες Κυρίες: Εμπνευσμένα από την τοιχογραφία του ανακτόρου της Κνωσού. Τα παπούτσια είναι φτιαγμένα από γαλάζιο ολομεταξωτό σαντούκ όπως το φόντο της τοιχογραφίας. Τα μαλλιά είναι κεντημένα με τον παραδοσιακό τρόπο που φτιάχνεται η κρητική στολή, με την αδιάκοπη κλωστή και μάλιστα χρυσή για να δοεθί η αίσθηση των χρυσών κοσμημάτων που φορούσαν τότε στα μαλλιά τους, οι Μινωίτισσες αρχόντισσες!
Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Tαυροκαθάψια: Τα παπούτσια αυτά είναι εμπνευσμένα από την τοιχογραφία που υπάρχει στο παλάτι της Κνωσού. Οι ακροβάτες είναι ασημένιοι και επιχρυσωμένοι. Στο δεξί πόδι ο αναβάτης σε όρθια θέση έτοιμος να κάνει το άλμα και στο αριστερό πόδι κάνοντας το άλμα πάνω στον ζωγραφισμένο στο χέρι ταύρο. Το παπούτσι είναι φτιαγμένο χειροποίητο, από ολομέταξο τυρκουάζ σαντούκ ύφασμα.
Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Η φούστα της Μινωίτισσας: Τα παπούτσια είναι εμπνευσμένα από το χρώμα και τα βολάν, από αγαλματίδια από φιγούρες γυναικών στο Μουσείο της Κνωσού. Φτιαγμένα σε ολομέταξο κίτρινο σαντούκ και ζωγραφισμένα στο χέρι σε λουρίδες και μετά ραμμένες πάλι στο χέρι για να ενωθούν και να γίνουν βολάν όπως τότε!
Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Έλλη Λυραράκη: Ας περπατήσουμε με μια ανάμνηση από τη Μινωική Κρήτη!
Λαβύρινθος: Εμπνευσμένα από ένα νόμισμα στο Μουσείο της Κνωσού και φτιαγμένα από ολομέταξο γκρι σαντούκ. Το κέντημα έχει γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο, του 16ου αιώνα: Οι παραδοσιακές κεντήστρες κεντούν με μια κλωστή που δεν κόβεται. Από εκεί που ξεκινά εκεί τελειώνει. Όπως ο μίτος της Αριάδνης! Το σχέδιο αυτό έχει επίσης τον άντρα και τη γυναίκα όπως συμβολίζονται στα αγγεία της εποχής ο άνδρας και η γυναίκα στη Γραμμική Β, την αρχή και το τέλος.
Η Έλλη Λυραράκη, η σχεδιάστρια από την Κρήτη, εμπνέεται από τις τοιχογραφίες της Κνωσού και τον μινωικό πολιτισμό και δημιουργεί μοναδικά mules και μοκασίνια που εντυπωσίασαν σε μία επίδειξη μόδας στο Παρίσι!
Από τη Μαρία Καλοπούλου
Η Έλλη Λυραράκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή της είναι από την Κρήτη και πιο συγκεκριμένα από ένα μικρό χωριό του Ηρακλείου, που ονομάζεται Αλανή ή Αλαγονία κατά την αρχαιότητα.
Μεγάλωσε παίζοντας με κομμάτια υφάσματος που έπαιρνε από τη μητέρα της, αφού διατηρούσαν κατάστημα με υφάσματα και έτρεχε τα καλοκαίρια μέσα στους αμπελώνες των θείων της. (Και ποιος δεν γνωρίζει το υπέροχο οινοποιείο Λυραράκη και τα βραβευμένα κρασιά τους).
Η Έλλη σπούδασε μουσική και εσωτερική διακόσμηση για να καλύψει τις ανάγκες των επιχειρήσεων της οικογένειάς της. Αλλά πριν από 8 χρόνια πήρε με τον σύζυγό της τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψουν την Αθήνα και να μετακομίσουν στα Χανιά.
Ο σύζυγός της γνωρίζει την τέχνη της υποδηματοποιίας και την τέχνη κατασκευής σανδαλιών κι έτσι ξεκινούν το δικό τους εργαστήριο κατασκευής δερμάτινων χειροποίητων σανδαλιών στα Χανιά.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν να φτιάξουν ένα δίκτυο καταστημάτων με τα οποία συνεργάζονται σε όλη την Ελλάδα ενώ έχουν ήδη συνεργασίες στην Ευρώπη έως τη Νότια Κορέα».
Από τη Μινωική Κρήτη… στο Παρίσι
Είναι γνωστός ο μύθος ότι ο Δίας, με τη μορφή ενός ταύρου, έκλεψε την Ευρώπη και την έφερε στην Κρήτη. Ο καρπός της ένωσης τους γέννησε την Αλαγονία, τον τόπο καταγωγής της δημιουργού.
Ακριβώς με αυτή την ονομασία «Αλαγονία», η Έλλη Λυραράκη παρουσίασε μία συλλογή από 15 συλλεκτικά και αριθμημένα παπούτσια στην Εβδομάδα μόδας του Παρισιού. Όλα είναι χειροποίητα, εμπνευσμένα από τον μινωικό πολιτισμό και τις τοιχογραφίες της Κνωσσού.
Για τη συλλογή συνεργάστηκε με την αρχαιολόγο Ιωάννα Καλυψώ Γλύπτη αλλά και με ντόπιους τεχνίτες μελετώντας τις τεχνικές που χρησιμοποιούνταν κατά τον 16ο αιώνα για την παραδοσιακή κεντητική που εφαρμοζόταν στις παραδοσιακές φορεσιές. Δηλαδή, την τεχνική της αδιάκοπης κλωστής-η κλωστή καθώς γίνεται το κέντημα δεν κόβεται, από εκεί που ξεκινά η κλωστή εκεί τελειώνει, όπως ο μίτος της Αριάδνης.
Πέντε από αυτά τα υποδήματα είναι ζωγραφισμένα με την παλαιά τεχνική του μπατίκ, ζωγραφική πάνω σε μετάξι, η οποία πρώτη φορά παγκόσμια εφαρμόζεται σε παπούτσια.
Ενώ τα κοσμήματα είναι από πολύτιμους ή ημι-πολύτιμους λίθους (άλλωστε η Έλλη Λυραράκη φτιάχνει μεταξύ άλλων και κοσμήματα) και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν πάνω στα παπούτσια.
Τρία ζευγάρια παπούτσια είναι αυτά που έχουν αληθινά χρυσά κοσμήματα με ρουμπίνια και λάπις λάζουλι, μια ημιπολύτιμη πέτρα που χρησιμοποιούσαν και οι Μινωίτες για να διακοσμούν και τα δικά τους κοσμήματα.
Η συλλογή ολοκληρώνεται με μεταξωτά φουλάρια, ζωγραφισμένα στο χέρι με την τεχνική του μπατίκ.
