Εννέα προτάσεις για να διαχειριστούμε τις διατροφικές ατασθαλίες!

«Μένουμε σπίτι», λοιπόν! Τι γίνεται, όμως, με το άγχος που μας καταβάλλει, ώστε να διασφαλίσουμε την προσωπική μας υγεία, αλλά και των αγαπημένων μας; Εάν το έχουμε ρίξει στο φαγητό, μάλλον μας έχει κυριεύσει η αβεβαιότητα της πανδημίας. Για να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας και να μην πάρουμε ούτε γραμμάριο, οι προτάσεις που ακολουθούν μας δείχνουν τον τρόπο!

Από την Άντζελα Μολφέτα

Ο αναγκαστικός εγκλεισμός μας είναι πολύ πιθανόν να διαταράξει τις διατροφικές μας συνήθειες. Δεν είναι διόλου απίθανο λοιπόν, να υποκύψουμε σε απαγορευμένα junk foods, σε γλυκές αλχημείες ή σε μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού.

Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε αυτές τις αδυναμίες; Μέσα από τις 9 προτάσεις που ακολουθούν είναι βέβαιο πως θα εντοπίσουμε με ποιον τρόπο θα βάλουμε φρένο στις ορέξεις μας!

1. Αφού η καθημερινότητά μας έχει αλλάξει, προφανώς και το πρόγραμμα μας έχει διαταραχτεί. Αν και πρόκειται για μια προσωρινή κατάσταση είναι σημαντικό να ελέγξουμε τα βασικά σημεία για την υγεία μας, τα οποία αφορούν τι τρώμε, τι πίνουμε, πόσο κοιμόμαστε και πόσο συχνά επισκεπτόμαστε την τουαλέτα!  Τέσσερα βασικά σημεία, για να προχωρήσουμε με επιτυχία.
2. Τα συναισθήματα κυριαρχούν αυτήν την περίοδο και οι σκέψεις μας καλπάζουν! Εάν είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητες, η σοκολάτα και τα πατατάκια ενδέχεται να αποτελούν το προσωπικό μας καταφύγιο. Κατανοώντας την αλληλεπίδραση των νέων συνθηκών μπορούμε να κρατηθούμε μακριά από επιζήμιες συνήθειες και να παραμείνουμε fit και υγιείς!
3. Κάθε φορά που νιώθουμε έντονη επιθυμία για κάποια τροφή πρέπει να αναρωτηθούμε τι πυροδοτεί αυτήν την ανάγκη μας. Είμαστε συναισθηματικά φορτισμένες, πλήττουμε αφόρητα, αποτελεί μια γλυκιά ανάμνηση ή πεινάμε πραγματικά; Ακόμα και εάν είμαστε βέβαιες πως με μια πιο λιπαρή τροφή θα καταπραΰνουμε τα νεύρα μας, δεν πρέπει να το παρακάνουμε! «Μέτρον άριστον» είναι το σοφό ρητό και δεν το ξεχνάμε, σε καμιά περίπτωση.
4. Τελικά, πεινάμε ή διψάμε; Πολύ συχνά η αίσθηση μπορεί να είναι παρόμοια. Για να μην καταναλώνουμε ασυναίσθητα σνακς κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορούμε να δοκιμάσουμε ένα φλιτζάνι τσάι ή ένα ποτήρι νερό με σταγόνες φρέσκου λεμονιού. Έπειτα από 10-20 λεπτά θα αξιολογήσουμε με επιτυχία εάν είμαστε πεινασμένες ή όχι, τελικά!
5. Έχουμε ήδη διαπιστώσει τι χρειαζόμαστε πραγματικά, οπότε μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες μας τις αισθήσεις με μια μικρότερη μερίδα. Αρκεί να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να την απολαύσει σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα! Και εάν με κάποια τροφή μας έχει πιάσει εμμονή, τότε γιατί δεν μπορεί να αντικατασταθεί με ένα ζουμερό φρούτο εποχής;
6. Όσο πηγαίναμε κανονικά στον χώρο εργασίας μας, τόσο πιο εύκολα τηρούσαμε και το διατροφικό μας χρονολόγιο. Τώρα, στο σπίτι έχουμε χάσει τη σειρά μας…  Εάν μάλιστα, είχαμε συνηθίσει να τρώμε μικρά γεύματα κάθε 2-3 ώρες και τώρα τα παραλείπουμε, ο μεταβολισμός μας μπλοκάρεται και κινδυνεύουμε να  οδηγηθούμε σε υπερκατανάλωση τροφών!
7. Δίνοντας την απαραίτητη προσοχή στις καθημερινές μας συνήθειες μπορούμε να αναπτύξουμε πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες. Για παράδειγμα, μπορούμε να μαγειρέψουμε αντί να παραγγείλουμε, να απολαύσουμε το γεύμα μας στο τραπέζι αντί στα όρθια, να αυξήσουμε τη διάρκεια της μάσησης ξεχωρίζοντας τις γεύσεις. Διαθέτοντας γύρω στα 20 λεπτά για το γεύμα μας δίνουμε τον απαραίτητο χρόνο και στα εγκεφαλικά μας κύτταρα ώστε να καταγράψουν το αίσθημα πληρότητας!
8. Ακόμα και μέσα στην καραντίνα είναι σημαντικό να μείνουμε συνδεδεμένες με τους αγαπημένους μας. Μπορούμε να αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για μια βίντεο κλίση με την κολλητή μας. Να δειπνήσουμε με μέλη της οικογένειάς μας μέσα από την εικονική πραγματικότητα όσο τα μέτρα είναι αυστηρά ή να συζητήσουμε με τους φίλους μας μέσα από ένα live chat χωρίς να ανοίξουμε το ψυγείο!
9. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, πέρα από τη σωματική μας υγεία και η ψυχολογία μας παίζει σημαντικό ρόλο. Η κοινωνική αποστασιοποίηση που αντιμετωπίζουμε δεν πρέπει να συνοδεύει με τίποτα το κύριο πιάτο μας με δόσεις άγχους, μοναξιάς ή και κατάθλιψης! Συνειδητοποιώντας την κατάστασή μας είναι πολύ σημαντικό να μείνουμε συνδεδεμένοι με τον κοινωνικό μας περίγυρο. Έτσι κι αλλιώς, η νέα πραγματικότητα είναι προσωρινή!