Από το σελιλόιντ στην πραγματικότητα: Κινηματογραφικές ηρωίδες που άλλαξαν το πως νιώθουμε ως γυναίκες
Έχουν υπάρξει κινηματογραφικές ταινίες και χαρακτήρες που άλλαξαν το πώς οι γυναίκες νιώθουμε για τον εαυτό μας! Αν και οι χαρακτήρες είναι συνήθως πλαστοί, μάθαμε μερικά σπουδαία πράγματα από γυναίκες που ζωντάνεψαν σε αγαπημένες μας ταινίες. Δείτε μερικές από αυτές που κατάφεραν να αλλάξουν τον τρόπο που νιώθουμε για τη γυναικεία προσωπικότητα.
Από τη Μαρία Αγγελακοπούλου
Το μαγικό με τις ταινίες είναι ότι είτε βρισκόμαστε σε κάποια σκοτεινή κινηματογραφική αίθουσα, είτε σπίτι μας, είτε με παρέα, είτε μόνες μας, αυτό που καταφέρνουν αρκετές φορές (εάν όχι πάντα) είναι να μας ταξιδέψουν και να μας κάνουν στιγμιαία να ταυτιστούμε με κάποιον από τους ήρωες. Ορισμένες ταινίες δε, ή έστω χαρακτήρες τους, αφήνουν ένα είδος στίγματος επάνω μας που δεν ξεθωριάζει αμέσως μετά το τέλος της ταινίας αλλά παραμένει μέσα μας για λίγο περισσότερο ή ίσως και για πάντα.
Έριν Μπρόκοβιτς (Erin Brockovich – 2000)
Ένας από τους πιο δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες, η Έριν Μπρόκοβιτς παραμένει προσηλωμένη στον στόχο της, να σώσει τις ζωές των ανθρώπων της πόλης της από τα λάθη μιας μεγάλης εταιρείας. Είναι μια ανύπαντρη μητέρα που διαψεύδει όλους όσους θεωρούν ότι λόγω του φύλου της, της εμφάνισής της και των συνθηκών από τις οποίες προέρχεται, δεν μπορεί να είναι έξυπνη και να πετύχει αυτά που προσδοκεί.
Η ζωή σε δύο πράξεις (Stepmom – 1998)
Μια ταινία που παρουσιάζει εύστοχα δύο παράλληλες πραγματικότητες των επιπτώσεων ενός διαζυγίου, αυτήν της μητέρας και αυτήν της μητριάς. Μια ταινία συμπαράσταση στον αγώνα και των δύο τύπων γυναικών με απώτερο σκοπό τη δικαιολόγηση και επεξήγηση των ενδότερων αιτιών των συμπεριφορών τους καθώς και την προβολή του κοινού κυρίαρχου συναισθήματός τους, της ανασφάλειας.
Με τις σουφραζέτες (Iron Jawed Angels – 2004)
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, η ταινία παρουσιάζει τον αγώνα των γυναικών για το δικαίωμα της ψήφου. Όπως και κάθε ταινία που πραγματεύεται το ίδιο ζήτημα, έτσι και αυτή, μας θυμίζει ότι έχει χυθεί αίμα για να αποκτήσει σήμερα και μόνο η λέξη «γυναίκα» τη σημασία που έχει καθώς και τα δικαιώματα που της αναλογούν.
Μουλάν (Mulan – 1998)
Η Μουλάν από τη γνωστή ταινία κινουμένων σχεδίων του Disney, αποδεικνύει ότι η γυναικεία φύση δεν αποτελεί εμπόδιο στον αγώνα για την προστασία όσων αγαπάμε. Το έμφυτο πνεύμα αυτοθυσίας που κατέχει ξεπερνά τον φόβο της να αποκαλυφθεί ο πραγματικός της εαυτός. Μια ιστορία-μάθημα θάρρους και τόλμης για γυναίκες από μικρή έως και πολύ μεγάλη ηλικία.
Από το πλευρό του Αδάμ (Adam’s Rib – 1949)
Το ντεμπούτο της Κάθριν Χέπμπορν, μια σοφιστικέ κωμωδία που αφορά ένα παντρεμένο ζευγάρι δικηγόρων που έρχεται αντιμέτωπο σε μια υπόθεση στο δικαστήριο. Η πρωταγωνίστρια όχι μόνο υπερασπίζεται την πελάτισσά της απέναντι στον πελάτη του άντρα της, αλλά παλεύει και για την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα ακόμα και στο σπίτι της.
Εργαζόμενο Κορίτσι (Working Girl – 1988)
Ο χαρακτήρας της Μέλανι Γκρίφιθ μπορεί να κερδίζει τελικά και τον άντρα, αλλά ο αληθινός θρίαμβος είναι η καινούρια της θέση στο γωνιακό γραφείο. Μια ταινία που, παρά την εποχή της, δείχνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμία ενοχή στην απόλαυση περισσότερο της επαγγελματικής επιτυχίας, παρά της ερωτικής.
Καλύτερα οι δυο μας (Imagine Me & You – 2005)
Η ιστορία της Ρέιτσελ, μιας πρόσφατα αρραβωνιασμένης κοπέλας, η οποία αντιμετωπίζει δύο προκλήσεις: αρχικά τον ξαφνικό έρωτά της για έναν άλλο άνδρα από αυτόν που πρόκειται να παντρευτεί, και επιπλέον το γεγονός ότι αυτό θα τη φέρει αντιμέτωπη με τη σεξουαλικότητά της καθώς πρόκειται για μια γυναίκα. Μία μάχη κόντρα στη λογική με νικητή το συναίσθημα.
Θέλμα και Λουίζ (Thelma and Louise – 1991 )
Μια κωμωδία με δόσεις υπερβολής που ανακηρύσσει ωστόσο τη γυναικεία ανεξαρτησία και σε βάζει σε σκέψεις για το πώς έχεις επιτρέψει στους άλλους να σου φέρονται.
Τζούνο (Juno – 2007)
Η πρωταγωνίστρια της ομώνυμης ταινίας, η οποία μένει έγκυος σε εφηβική ηλικία, έχει μια καθαρή ευθύνη των αποφάσεών της καθώς και των επιπτώσεων που αυτές επιφέρουν, παρά τα εμπόδια που εμφανίζονται στον δρόμο της. Η απόδειξη ότι ακόμα και το πιο μεγάλο «λάθος» μπορεί με τους σωστούς χειρισμούς να ξεπεραστεί.
Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού (The Eternal Sunshine of a Spotless Mind – 2004)
Ο λόγος που αυτή η ταινία μπαίνει σε αυτήν τη λίστα είναι η Clementine, η μία από τους δύο ήρωες της ταινίας. Είναι μια εκκεντρική, παρορμητική και συναισθηματικά χαοτική κοπέλα, η οποία όμως έχει απόλυτη συναίσθηση του χαρακτήρα της και δεν απολογείται γι’ αυτό. Είναι μια από τις λίγες ηρωίδες που δηλώνουν ότι «είμαι ελαττωματική, κράτα με ή άσε με» και την αγαπάμε ακριβώς για αυτό.
