Οι γυναίκες είναι πιο ευτυχισμένες με άνδρες που παλεύουν για να τις προστατέψουν!

Ένα από τα πιο ελκυστικά (και συχνά υποτιμημένα) αρσενικά χαρακτηριστικά που εκτιμούν οι γυναίκες στους άνδρες είναι η ικανότητα να πολεμούν και να προστατεύουν μια γυναίκα από κινδύνους και σωματικές βλάβες. Αλλά, η πλειονότητα των ενήλικων ανδρών δεν έχουν την ικανότητα να παλεύουν και να προστατεύουν, και πολλοί συνειδητοποιούν κρυφά ότι είναι προς «ατίμωση» και ζημία τους.

Επιμέλεια: Μαρία Καλοπούλου

Ποτέ δεν έχουν τσακωθεί με άλλα αγόρια στο σχολείο. Δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε καυγά στο μπαρ. Ποτέ δεν έχουν προκληθεί σε καβγά με άλλον άντρα και αν βρίσκονταν σε τέτοια κατάσταση δεν θα ήξεραν πώς να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Είναι άδικο να κατηγορούμε τους άνδρες, ωστόσο, καθώς όλες οι μορφές αρρενωπότητας έχουν θεωρηθεί «τοξικές», με την ικανότητα των ανδρών να υπερασπίζονται τον εαυτό τους να θεωρείται παράλογη και απολίτιστη στις μέρες μας.

Σύμφωνα με το WebMD, μια διαδικτυακή ιατρική πηγή, η βία έχει χαρακτηριστεί ως «τοξική αρρενωπότητα»: «Η τοξική αρρενωπότητα ενθαρρύνει τους άνδρες να χρησιμοποιούν επιθετικότητα και βία για να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία και την αρρενωπότητά τους.

Η έκθεση «The Man Box» διαπίστωσε ότι το 23% των ανδρών των ΗΠΑ πίστευε ότι, εάν χρειαστεί, οι άνδρες θα πρέπει να χρησιμοποιούν βία για να κερδίσουν τον σεβασμό.

Με άλλα λόγια, εάν οι άνδρες επιτρεπόταν να είναι άντρες και να υπερασπίζονται το δικό τους πρόσωπο και τιμή (και των γυναικών τους) χωρίς να χαρακτηρίζονται «τοξικοί» από τους ειδικούς των θεσμικών οργάνων και την κουλτούρα μας γενικότερα, ίσως θα μπορούσαν να παλέψουν. Και πολλοί άντρες μάλιστα θα το καλωσόριζαν.

Ωστόσο, γιατί οι γυναίκες βρίσκουν τους άντρες που μπορούν να παλέψουν πολύ πιο επιθυμητούς για μια σχέση από τους πιο αδύναμους και εύθραυστους τύπους που δεν μπορούν; Ας ανακαλύψουμε.

Η ανδρική προστασία είναι μια επίδειξη δύναμης και ανδρείας που δεν κατέχουν οι γυναίκες

Η ικανότητα να υπερασπιστείς τον εαυτό σου είναι ένα ένστικτο που οι άντρες έχουν μεταφέρει γενετικά από την αυγή της ανθρωπότητας. Αυτό αποδίδεται επίσης στην τεστοστερόνη και στο μέγεθος και τη φυσική διάπλαση των ανδρών.

Αντίθετα, όταν οι γυναίκες βρίσκονται υπό σωματική απειλή, τείνουν να αποφεύγουν την αντιπαράθεση με έναν εχθρό. Οι γυναίκες γενικά δεν έχουν την παρόρμηση να τσακωθούν με μπουνιές είτε πρόκειται για αρσενικό είτε για θηλυκό αντίπαλο.

Το ανδρικό προστατευτικό ένστικτο εισχωρεί σε μια βαθιά και πρωταρχική πτυχή της ανθρώπινης φύσης που υπερβαίνει τους πολιτισμικούς κανόνες.

Αυτό είναι που κάνει αυτό το εκ διαμέτρου αντίθετο ανδρικό χαρακτηριστικό τόσο επιθυμητό για τις γυναίκες. Είναι αυστηρά ένα αντρικό χαρακτηριστικό που κάνει έναν άντρα άντρα. Όχι μόνο στους αρσενικούς ανθρώπους, αλλά σε πολλά είδη συνολικά:

Σε πολλά είδη, τα αρσενικά που τείνουν να κερδίζουν μάχες εναντίον άλλων αρσενικών είναι πιο ελκυστικά για τα θηλυκά. Υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους μπορεί να συσχετιστεί η μαχητική ικανότητα και η ελκυστικότητα των ανδρών:

(1) η ελκυστικότητα και η μαχητική ικανότητα επηρεάζονται από τα ίδια υποκείμενα χαρακτηριστικά (π.χ. μέγεθος σώματος)

(2) τα θηλυκά προτιμούν τα αρσενικά που έχουν καταγάγει άμεσα νικηφόρους αγώνες ή

(3) η νίκη σε προηγούμενους αγώνες βελτιώνει έμμεσα την πιθανότητα ενός αρσενικού να προτιμάται από τα θηλυκά.

Η ικανότητα να αγωνίζονται και να αμύνονται ως άνδρες έχει να κάνει με τη διεκδίκηση της κυριαρχίας τους μεταξύ άλλων ανδρών, διασφαλίζοντας την ασφάλεια στις γυναίκες.

Οι φιλελεύθεροι φεμινιστές άνδρες δεν μπορούν να παλέψουν και το παραδέχονται – αλλά εξακολουθούν να αισθάνονται το ένστικτο βαθιά μέσα τους για να υπερασπιστούν.

Αυτούς που αποκαλούμε «μπούληδες» είναι πιθανότερο να βρεθούν στο φιλελεύθερο φεμινιστικό φάσμα, με πολλούς από αυτούς να πιστοποιούν ξεκάθαρα το γεγονός ότι δεν μπορούν να τσακωθούν και δεν έχουν τσακωθεί ποτέ πριν στη ζωή τους.

Αρκετοί άντρες δεν έχουν μπλεχτεί σε κάποιον καυγά, χωρίς κανόνες, χωρίς διαιτητές, χωρίς άλλη επιλογή από το να παλέψουν. Σε σχετικές έρευνες, εξομολογούνται: «Αυτό δεν πρέπει να με ενοχλεί, αλλά μερικές φορές νιώθω ότι έχασα μια απαραίτητη ιεροτελεστία για να γίνω άντρας. Δεν πρέπει να νιώθω έτσι. Αλλά  το να σκέφτομαι τις παγίδες του ανδρισμού μόνο βαθαίνει τη ντροπή μου».

Πολλοί άντρες σήμερα έχουν στερηθεί αυτό το δικαίωμα της μετάβασης στην ανδρική ηλικία, και αυτό τους κόβει τη συνείδηση, και λυπούνται δια βίου που δεν συνειδητοποίησαν και δεν καλλιέργησαν ποτέ αυτό το πάντα κρίσιμο ανδρικό ένστικτο.

Αυτό το είδος αυτομαστίγωσης μεταξύ των σύγχρονων φιλελεύθερων φεμινιστών ανδρών είναι ένας εσωτερικός διάλογος με τον οποίο πολλοί άντρες κάθε είδους, φιλελεύθεροι ή όχι, τείνουν να σχετίζονται με την ανικανότητά τους να πολεμήσουν.

Έχουν δίκιο όταν δηλώνουν ότι είναι μια ιεροτελεστία που δεν πέρασαν ως άντρες. Κάτι που του; κάνει να αισθάνονται λιγότερο από άντρες, γιατί ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται γι’ αυτό δείχνει την ανδρική ενοχή και την αμηχανία τους.

Γιατί οι γυναίκες είναι πιο ευτυχισμένες σε σχέσεις με άντρες που μπορούν να παλέψουν

Όπως οι άνδρες επιβραβεύουν την ομορφιά, τα μακριά μαλλιά, το πλούσιο στήθος, τις καμπύλες και τα όμορφα πόδια σε μια γυναίκα, οι γυναίκες επιβραβεύουν τους άνδρες που είναι δυνατοί, ικανοί και δυνατοί να αμυνθούν και να προστατέψουν.

Είναι καθοριστικής σημασίας για τους άνδρες να διεκδικούν μια γυναίκα ως δική τους. Εάν μπορεί να αποκρούσει άλλα ανταγωνιστικά αρσενικά, θεωρείται το τρομακτικό κορυφαίο αρσενικό. Είναι ηγέτης μεταξύ των ανδρών, καθώς έχει επιβεβαιώσει την κυριαρχία του και επιβάλλει σεβασμό.

Καμία γυναίκα δεν εγκαταλείπει έναν άντρα που μπορεί να της προσφέρει ένα επίπεδο ασφάλειας και προστασίας που οποιοσδήποτε άλλος άντρας δεν μπορεί.

Αλλά πηγαίνει πολύ βαθύτερα: «Σε όλη την ιστορία, οι άντρες έχουν γίνει σεβαστοί ως «κουβαλητές», πολεμιστές και φύλακες που έχουν επιφορτιστεί να προστατεύουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα από το κακό και να διασφαλίζουν την ευημερία τους.

Ωστόσο, το ανδρικό προστατευτικό ένστικτο εκτείνεται πολύ πέρα από απλούς κοινωνικούς ρόλους και ευθύνες. Πατάει σε μια βαθιά και αρχέγονη πτυχή τής ανθρώπινης φύσης που υπερβαίνει τους πολιτισμικούς κανόνες και έχει τις ρίζες της στην κοινή μας εξελικτική κληρονομιά.

Εάν οι σύγχρονοι άνδρες μπορούσαν να πολεμήσουν και να προστατεύσουν, όπως τους επιτρεπόταν να το πράξουν στο παρελθόν, χωρίς τις παρεμβάσεις και την «αστυνόμευση» από διάφορους κοινωνικούς θεσμούς σε όλο τον κόσμο, θα το έκαναν. Και οι γυναίκες θα έμεναν δίπλα τους και θα ήθελαν να δεσμευτούν ολόψυχα.

Τελικές σκέψεις

Οι σύγχρονοι άντρες που είναι λίγο «μπούληδες» και μαλθακοί έχουν στερηθεί το αρσενικό τους δικαίωμα για να υπερασπιστούν και να προστατεύσουν τον εαυτό τους, την τιμή τους και, τελικά, τις γυναίκες τους.

Καθώς η πτώση της αρρενωπότητας συνεχίζεται, οι άντρες που μπορούν να παλέψουν θα συνεχίσουν να έχουν μεγαλύτερη… ζήτηση. Οι άντρες αυτοί θα είναι πάντα ελκυστικοί για τις γυναίκες.

Οι άνδρες έχουν εκπαιδευτεί να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν γυναίκες, όπου η πράα, παθητική αποστροφή του κινδύνου αφθονεί. Οι άντρες θα πρέπει να προσαρμόσουν ξανά και να επαναφέρουν την ενστικτώδη τους ικανότητα να πολεμούν και να τη χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο προς όφελός τους για να προστατεύσουν μία σχέση αγάπης. Οι γυναίκες αγαπούν έναν άντρα που μπορεί προσφέρει ασφάλεια, όπως κι εκείνες κάνουν για τους άντρες, ό,τι εκείνοι δεν μπορούν.