Walking on Sunshine: Η ηλιοφάνεια βελτιώνει την ψυχική υγεία
Το μεγαλύτερο μέρος των ωρών αφύπνισης μας τις περνάμε μέσα με συνθήκες τεχνητού φωτισμού και με μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως. Αυτός ο τρόπος ζωής μας αποσυνδέει από τους κιρκάδιους ρυθμούς μας και οδηγεί σε πτώση της διάθεσης και κακή ποιότητα ύπνου. Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Psychology Today δείχνει πώς η περισσότερη έκθεσή μας στην ηλιοφάνεια κάθε μέρα κάνει καλό στην υγεία μας γενικά και στην ψυχική μας υγεία ειδικότερα.
Οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι εξελίχθηκαν σε έναν πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από έναν λαμπερό ήλιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της εξέλιξης, οι εγκέφαλοι χρησιμοποίησαν τον ξεχωριστό ρυθμό από το φως στο σκοτάδι ευθυγραμμίζοντας συγκεκριμένες βιολογικές και συμπεριφορικές λειτουργίες με το ξύπνημα κάθε μέρα.
Αυτοί οι κιρκάδιοι ρυθμοί είναι θεμελιώδεις για τη γενική ψυχική και σωματική υγεία. Εάν αποσυνδεθούμε από αυτόν τον ρυθμό, η διάθεσή μας πέφτει καθώς η ποιότητα του ύπνου μας εξασθενεί. Η ζωή στον 21ο αιώνα έχει αλλάξει δραματικά τον αρχαίο δεσμό μας με αυτόν τον ρυθμό.
Το μεγαλύτερο μέρος των ωρών αφύπνισής μας τις περνάμε μέσα με συνθήκες τεχνητού φωτισμού και μειωμένη έκθεση στο ηλιακό φως. Περιπλέκοντας περαιτέρω τα πράγματα, πάρα πολλοί από εμάς βιώνουμε πολύ φως τη νύχτα. Στη συνέχεια, πάρα πολλοί από εμάς υποφέρουμε από χρόνια κακή διάθεση, κόπωση και κακό ύπνο.
Τι δείχνει η πρόσφατη μελέτη
Μια πρόσφατη μελέτη διερεύνησε εάν η έκθεση στον ήλιο θα μπορούσε να μειώσει τα συμπτώματα κατάθλιψης. Οι συγγραφείς εξέτασαν τη συσχέτιση μεταξύ του χρόνου που δαπανάται σε εξωτερικό φως κατά τη διάρκεια της ημέρας και της ποιότητας της διάθεσης και του ύπνου.
Οι συμμετέχοντες ήταν 502.000 ενήλικες, ηλικίας 37–73 ετών. Το 54% ήταν γυναίκες. Ο διάμεσος χρόνος παραμονής στο φως της ημέρας ήταν 2,5 ώρες κάθε μέρα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κάθε επιπλέον ώρα που δαπανάται σε εξωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια της ημέρας συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερες πιθανότητες εμφάνισης:
- Μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής στη διάρκεια της ζωής μας
- Μειωμένη χρήση αντικαταθλιπτικών
- Λιγότερο συχνή ανηδονία (αδυναμία εμπειρίας ευχαρίστησης)
- Λιγότερο συχνή κακή διάθεση
- Μεγαλύτερη ευτυχία
- Χαμηλότερο νευρωτισμό.
Αυτά τα θετικά ήταν ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε μεταβλητές δημογραφικού χαρακτήρα, τρόπου ζωής ή απασχόλησης.
Μια μελέτη σε πάνω από 500.000 ανθρώπους έδειξε ότι κάθε επιπλέον ώρα που περνάμε σε εξωτερικό χώρο μειώνει σημαντικά τις πιθανότητες να πάθουμε κατάθλιψη.
Οι επιδράσεις της έκθεσης στην ηλιοφάνεια παρατηρήθηκε ότι διατηρούνται επί μακρόν, πράγμα που σημαίνει ότι η έκθεση στον ήλιο στο πρώτο χρονικό σημείο προέβλεπε καλύτερα αποτελέσματα στη διάθεση των ατόμων και στο δεύτερο χρονικό σημείο.
Η μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο κάθε μέρα μειώνει επίσης τη χρήση αντικαταθλιπτικών, μεγαλύτερη ευτυχία και χαμηλότερο νευρωτισμό.
Η έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση διορθώνοντας τον μη φυσιολογικό κιρκάδιο χρονισμό. Πέρα από τις επιπτώσεις της στο εσωτερικό μας ρολόι, οι συγγραφείς υπέθεσαν ότι η ηλιοφάνεια κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να επηρεάσει περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη συναισθηματική ρύθμιση.
Πώς επηρεάζει η ηλιοφάνεια τον εγκέφαλο;
Σε αντίθεση με ορισμένα αμφίβια και ερπετά, η ηλιοφάνεια δεν είναι σε θέση να διεισδύσει απευθείας στον εγκέφαλό μας μέσω μιας τρύπας στην κορυφή του κρανίου. Τα μαλλιά, το κρανίο και ο φλοιός μας την εμποδίζουν.
Οι άνθρωποι, όπως και τα περισσότερα άλλα σπονδυλωτά, έχουν μικρό αριθμό εξειδικευμένων κυττάρων στον αμφιβληστροειδή μας που είναι ευαίσθητα στην ηλιοφάνεια.
Γενικά, η μεγαλύτερη έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια της ημέρας προβλέπει καλύτερη ποιότητα ύπνου, λιγότερα συμπτώματα αϋπνίας, καλύτερη διάθεση και λιγότερη κόπωση.
Αυτά τα εξειδικευμένα φωτοευαίσθητα κύτταρα επικοινωνούν με πολλαπλές περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τον έλεγχο των κιρκάδιων ρυθμών καθώς και με τον έλεγχο της διάθεσης.
Το να περνά κανείς περισσότερο χρόνο έξω στον ήλιο συνδέθηκε επίσης με μεγαλύτερη ευκολία στο ξύπνημα νωρίτερα την ημέρα. Οι επιστήμονες υποπτεύονται εδώ και καιρό ότι η έκθεση στο φως το πρωί αλλάζει τους κιρκάδιους ρυθμούς μας νωρίτερα. Αντίθετα, η έκθεση στο φως τη νύχτα αλλάζει τους κιρκάδιους ρυθμούς μας αργότερα.
